La bella Italia,…Chianina, Romagnola, Marchigiana & Piemontese

Wij importeren op vraag en in overleg met onze klanten diverse runderrassen vanuit Italië onder meer Piemontese, Romagnola, Marchigiana en het exclusiefste vleesras Chianina. Elk afkomstig uit hun eigen streek geografisch beschermd. (IGP)(AOC)

Romagnola

De Romagnola is een rundvee uit de regio Emilia-Romagna in Italië . Het behoort tot de Podolic groep grijs vee. Romagnola-runderen werden in het verleden hoofdzakelijk gebruikt als trekdieren; sinds de mechanisering van de landbouw in het midden van de twintigste eeuw zijn ze vooral gefokt voor de productie van rundvlees. Er is sinds 1963 een stamboek.

Net als bij andere Europese grijze runderen is gesuggereerd dat het ras Romagnola afkomstig is van Podolisch vee uit de steppen van Oost-Europa, mogelijk naar Italië gebracht door binnenvallen Goths in de vierde eeuw na Christus of door de Lombardische koning Agilulf . 

Er waren in het verleden een aantal lokale subtypen van Romagnola-runderen, waaronder de Bolognese in het gebied van Bologna , de Ferrarese in het gebied van Ferrara , een bergtype (“di monte”) en een laaglandtype (“heidense di Pianura “). Selectief fokken naar het moderne type begon in 1850, en de resulterende stam won zowel in Italië als in het buitenland prijzen. In 1900 werd de Romagnola in Parijs samen met de Hereford als het “beste vleesras” beoordeeld. 

Eigenschappen

Romagnola-runderen zijn ivoorwit en neigen naar grijs op het voordek, vooral bij stieren; de huid en natuurlijke openingen zijn zwart. De kleur van de vacht varieert met het seizoen en is in de winter donkerder. De hoorns zijn licht, liervormig in koeien, halvemaanvormig in stieren; ze zijn leigrijs bij jonge dieren, worden bleek aan de basis en donker aan de punt met rijpheid. Zoals bij alle Podolic runderen, worden de kalveren tarwekleurig geboren maar worden ze wit op ongeveer drie maanden.

Kalveren wegen 40-45 kg bij de geboorte en worden normaal gesproken naar de slacht gebracht op 16-18 maanden, met een gewicht van 650-700 kg; opbrengst is 62-63%. Het vlees wordt beschouwd als van hoge kwaliteit en heeft een geregistreerd kwaliteitskeurmerk. Met de Chianina en de Marchigiana is de Romagnola een van de drie rassen waarvan het vlees, als het in een specifiek deel van de Apennijnen in Midden-Italië is geteeld , een IGP- status heeft als Vitellone Bianco dell’Appennino Centrale .

Chianina

Chianina is waarschijnlijk het oudste runderras ter wereld. Al generaties lang wordt het gefokt in de Valdichianavallei ten zuiden van Florence. Het Chianinaras dankt haar naam aan de Chianarivier, die door de vallei loopt.

Il gigantisimo

De Chianinakoe is porceleinwit van kleur, onder de witte vacht bevindt zich een donkere huid. Deze combinatie zorgt ervoor dat het dier in open gebieden niet kan verbranden. Het belangrijkste kenmerk is ongetwijfeld de grootte. De Toscanen noemen haar “il gigantismo“, de reusachtige. Volwassen stieren kunnen tot 1.80 meter groot worden en hun gewicht kan oplopen tot 1.800 kilogram. Volwassen koeien wegen 900 tot 1.000 kilogram. Daarmee is het Chianinaras het grootste ter wereld.
De kalveren zijn bij de geboorte lichtbruin van kleur, en worden na drie tot vier maanden wit.Kalveren groeien tot 24 maanden, wat uitzonderlijk is in vergelijking met andere rassen. Het dier groeit snel en neemt per dag twee kilo aan gewicht toe. Na 16 tot 18 maanden is het ideale slachtgewicht van 650 tot 700 kilo bereikt. Na het slachten blijft hiervan 65% over voor consumptie.

Bistecca Fiorentina

Het vlees is de basis voor de wereldvermaarde “bistecca Fiorentina” (Florentijnse biefstuk). De hoogstaande kwaliteit wordt verkregen door strenge, traditionele fokmethodes en door de zorg en toewijding van de boeren. De dieren eten vrijwel uitsluitend graan, wat de bijzondere smaak stimuleert. Chianinavlees is het meest begeerde vlees van Italië. Het Chianinaras is zeldzaam en het vlees is vet- en cholesterolarm.

Het Chianinarund heeft een uitstekende reputatie en is bijzonder in trek. De fokkers uit de Valdichianavallei wilden dat zo houden en verenigden zich, zodat het traditionele ras blijft bestaan. Het selecteren gebeurt uitsluitend volgens de stamboom die zorgvuldig wordt bijgehouden in het “libro genetico”. De Chianina groeit op zonder stress..

Het Chianinavlees bestaat voor 20 procent uit proteïnen en bevat per 100 gram vlees 3 milligram ijzer. Ook de vitaminen PP en B komen ruim voor in het vlees. De eerste zorgt voor een optimale eiwit-, vet-, en koolhydraatstofwisseling. Ze speelt ook een rol in de werking van het zenuwstelsel. Vitamine B is onontbeerlijk bij de bloedaanmaak, de groei en het afweersysteem. Het vetarme, sappige vlees van het kwaliteitsrund heeft een unieke, kruidige smaak.

Marchigiana

De Marchigiana is een ras van runderen afkomstig uit Italië . Herkomst specifiek in de regio Marche , de Marchigiana is een groot ras gehouden voor rundvlees vandaag. Vóór de jaren vijftig werd het ook gefokt voor trekwerk als ossen . 

De Marchigiana werd ontwikkeld in de late 19e en vroege 20e eeuw door kruising van inheemse Podolische runderen met de rassen Chianina en Romagnola . Tegenwoordig heeft het nog steeds een nauwe, bevestigende gelijkenis met de Chianina, hoewel het niet zo lang is. Marchigiana-runderen vormen 45% van de rundveestapel in Italië en zijn internationaal geëxporteerd naar de Verenigde Staten en elders.  Het vee is snel rijpend, gehoornd en heeft een korte wit / grijze vacht.

Piëtmontese

Een piëmontees is een vleestypisch rundveeras dat zijn oorsprong vindt in het Italiaanse gewest Piëmont. Het ras staat bekend om het feit dat kalveren via de natuurlijk weg ter wereld kunnen komen, iets wat bij enkele andere vleestypische rundveerassen niet altijd kan. Deze natuurlijke bevalling komt door een gen dat ervoor zorgt dat de extra aanzet van spieren bij het kalf pas plaatsvindt na de geboorte. Van oorsprong is het Piëmontese ras een werkras dat bedoeld was om voor de kar of voor de ploeg gespannen te worden.

De dieren van dit ras zijn grijswit met zwarte oogharen, staartkwast, klauwen en de punten van de hoorns. De kalveren worden niet grijswit geboren maar lichtbruin, na vier maanden verandert dit bruine haarkleed in het grijswit zoals bij volwassen dieren. De dieren zijn rustig van karakter en kunnen vanwege het gemakkelijke afkalven lang mee, in Italië is 42% van de dieren ouder dan negen jaar.

Dikbilfactor

Het Piëmontese ras beschikt over zogenaamde dikbillen net als het Belgisch Witblauw ras. Doordat, voornamelijk in Italië, fokkers zijn gaan fokken op meer bespierdheid, worden de kalveren steeds meer gespierder voordat ze geboren zijn. Dit heeft weer als gevolg dat er steeds meer kalveren per keizersnee ter wereld gebracht moeten worden en dus dat een van de rastypische eigenschappen, de gemakkelijke geboorte, verloren gaat. Daarnaast wegen de extra opbrengsten vaak niet op tegen de extra kosten die een keizersnede met zich meebrengt en tegen de verkorte productieduur van de moederdieren. Hierom zijn er plannen gemaakt om te fokken op geboortegemak.

Het piemonteseras blinkt uit in een hoog slachtrendement, wat wil zeggen dat er in verhouding tot het levende gewicht veel vlees aan het dier zit. Dit komt vooral doordat de piemontese fijn van bot is. Daarbij is het vlees ook fijn van draad. De vetaanzet is gering.